بررسی سطح رضایت روستائیان دامدار از فعالیت های آموزشی- ترویجی سازمان جهادکشاورزی استان قم

برنامه های آموزشی- ترویجی یکی از مهمترین و اساسی ترین ابزارهای تحقق هدفهای توسعه کشاورزی، میباشند. فعالیتهای دامپروری در بخش کشاورزی استان قم در اولویت قرار دارد و یکی از فعالترین و موثرترین فعالیتهای اقتصادی در این استان است. در تحقیق حاضر به منظور ساماندهی و بهبود برنامه های آموزشی- ترویجی ویژه دامداران روستائی به بررسی دیدگاه آنان در این خصوص پرداخته شده است. این تحقیق به روش پیمایشی و جامعه آماری آن کلیه دامداران روستائی که حداقل در یک دوره ترویجی مرتبط با امور دامداری شرکت کرده اند، می باشد. نتایج نشان می دهد که میزان رضایت روستائیان دامدار از برنامه های آموزشی – ترویجی بالاتراز حد متوسط است. بیشترین میزان رضایت از «توان فنی مروجین و کارشناسان ترویج»، «میزان دسترسی به هدف» و «محتوای آموزشی» بوده و کمترین میزان رضایت نیز از «امکانات و شرایط بیرونی»، «میزان مشارکت روستائیان» و«اطلاع رسانی برنامه های آموزشی- ترویجی» است. به علاوه، چهار متغیر سواد، وضع اقتصادی خانواده، میزان مشارکت در برنامه های آموزشی- ترویجی و محل کسب غالب درآمد زندگی، اختلاف معنی داری در میزان رضایت آزمودنی ها ایجاد کرده است. تحلیل رگرسیونی نیز نشان میدهد که سه متغیر مستقل ” شناخت دامدار نمونه”، ” سطح زمین زراعی” و ” تشویق فرزندان به انتخاب شغل دامداری” تاثیر معنی داری بر میزان رضایت روستاییان دامدار از برنامه های آموزشی– ترویجی دارند. مهمترین پیشنهادات تحقیق، افزایش سرمایه گذاری و ارائه تسهیلات بانکی و نهاده ای به روستائیان دامدار جهت بهبود وضع اقتصادی آنان، توسعه سایر فرصت های شغلی مرتبط با کشاورزی و ارتقای کمیت و کیفیت مشارکت روستائیان دامدار در برنامه ریزی، اجرا و ارزشیابی برنامه های ترویجی می باشد.