رابطه حمایت اجتماعی ادراک شده با اضطراب امتحان: نقش واسطه ای خودکارآمدی

حمایت اجتماعی را سازوکاری از ارتباطات میان فردی تعریف می کنند که افراد را از تاثیرات منفی تنیدگی محافظت می کند. از طرفی سطوح بالای حمایت اجتماعی با افزایش خودکارآمدی تحصیلی و کاهش استرس تحصیلی همراه بوده و همچنین، رابطه معکوسی میان حمایت اجتماعی و اضطراب امتحان دیده شده است. هدف از مطالعه حاضر، تعیین نقش واسطه ای خودکارآمدی در ارتباط بین حمایت اجتماعی ادراک شده با اضطراب دانشجویان به طور همزمان بود
روش پژوهش، توصیفی - همبستگی هست که با استفاده از تکنیک پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری شامل دانشجویان کارشناسی سال 93- 92 دانشگاه شهید باهنر کرمان می شود که تعداد 370 نفر از آنان به روش خوشه ایانتخاب شده و وارد مطالعه شدند. برای گردآوری داده ها از 3 پرسشنامه استاندارد اضطراب امتحان، خود کارآمدی عمومی و حمایت اجتماعی ادراک شده استفاده شد. تحلیل داده ها نیز با استفاده از نرم افزار لیزرل و SPSS انجام شد.
مدل معادلات ساختاری فاکتورها و کنش های موثر بر اضطراب امتحان دارای برازش مناسبی بود که نشان داد متغیرهای تبیین کننده اضطراب امتحان و روابط بین آن ها دارای اعتبار قابل قبولی هستند. نتایج تحلیل مسیر نیز نشان داد که حمایت اجتماعی با متغیر اضطراب امتحان رابطه منفی و معنی داری دارد. درحالی که رابطه حمایت اجتماعی با متغیر خودکارآمدی مثبت و معنی دار بود. متغیر خودکارآمدی به عنوان یک متغیر واسطه ای، تحت تاثیر مثبت حمایت اجتماعی بوده اما با میزان اضطراب امتحان رابطه منفی و معنی داری داشت.
نتایج اثرات کلی نشان داد که میزان حمایت اجتماعی ادراک بیشترین تاثیر را بر کاهش اضطراب امتحان دانشجویان دارد.