نقش متمایز کننده تنظیم هیجان و تکانشگری در انواع مختلف الگوهای خوردن ناسالم

اگرچه الگوهای خوردن ناسالم نقش مهمی در مشکلات مرتبط با خوردن (چاقی و اختلال های خوردن) ایفا می کنند، اما فرایندهای زیربنایی این الگوهای خوردن ناسالم به طور کامل درک نشده است. هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش متمایزکننده تنظیم هیجان و تکانشگری در الگوهای خوردن ناسالم بود.
روش این پژوهش همبستگی بود و 347 زن بزرگسال از جمعیت عمومی تهران پرسشنامه ها را تکمیل کردند. ابزارهای مورد استفاده عبارت بودند از: پرسشنامه رفتار خوردن داچ (DEBQ)، مقیاس دشواری های تنظیم هیجان (DERS) و مقیاس تکانشگری بارت (BIS-11). داده های به دست آمده با استفاده از تحلیل همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند.
رابطه بین خوردن مهار شده با تنظیم هیجان (0/01>P) معنی دار بود. تنظیم هیجان پرداختن به خوردن مهار شده را پیش بینی نمود. هم چنین، رابطه بین خوردن هیجانی با تنظیم هیجان (0/01>P) و تکانشگری (0/01>P) معنی دار بود. تنظیم هیجان و تکانشگری پرداختن به خوردن هیجانی را پیش بینی نمودند. به علاوه، رابطه بین خوردن بیرونی با تنظیم هیجان (0/05>P) معنی دار بود. تنظیم هیجان می تواند پرداختن به خوردن بیرونی را پیش بینی نماید.
این یافته ها اهمیت نقش تنظیم هیجان را به عنوان یک عامل خطر کلیدی برای الگوهای خوردن ناسالم آشکار می سازد. هم چنین، الگوهای خوردن محدود کننده و الگوهای پرخوری از لحاظ تکانشگری متفاوت هستند. مداخلات درمانی باید به تنظیم هیجان بپردازند و شامل راهبردهایی برای مقابله با تکانشگری باشند.