بر هم کنش گلیسین بتائین برون زا و تنش کم آبی روی برخی صفات فیزیولوژیک گیاه گوجه فرنگی (Lycopersicun esculentum Mill.)

در بسیاری از گیاهان، گلیسین بتائین به عنوان یک اسمولیت و محافظ اسمزی عمل می کند. ولی همه گیاهان قادر به سنتز و تجمع این ماده در خود نمی باشند، گوجه فرنگی از جمله این گیاهان می باشد. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر کاربرد برون زای گلیسین بتائین در کاهش تنش خشکی در گیاه گوجه فرنگی انجام گرفت. تنش خشکی در سه سطح به صورت قطع آبیاری (0، 3 روز خشکی و 5 روز خشکی) و گلیسین بتائین در سه سطح (0، 25و 50 میلی مولار) به صورت محلول پاشی روی همه اندام های هوایی گیاه اعمال شد. تنش خشکی در هر دو سطح موجب کاهش سطح برگ سوم، وزن خشک اندام هوایی، درصد آب بافت برگ سوم، کاهش مقدار کلروفیل، کاروتنوئیدها، پروتئین، ترکیبات فنلی و آنتوسیانین ها و موجب افزایش پراکسیداسیون لیپید مقدار پرولین، قندهای احیاکننده و آسکوربات کل گردید. ولی کاربرد گلیسین بتائین در هر دو غلظت موجب کاهش پراکسیداسیون لیپید، مقدار پرولین و افزایش مقدار کلروفیل، کاروتنوئیدها، قند های احیا کننده، پروتئین، ترکیبات فنلی، آنتوسیانین ها و آسکوربات کل و در نتیجه افزایش سطح برگ سوم، افزایش وزن خشک اندام هوایی و درصد آب بافت برگ سوم گردید. در مجموع نتایج این مطالعه نشان داد که کاربرد برون زای هر دو غلظت گلیسین بتائین در گیاه گوجه فرنگی که فاقد توانایی ساخت این ماده می باشد، در کاهش اثرات تنش خشکی و بهبود رشد در شرایط تنش و غیرتنش موثر بود.