پیش بینی حساسیت به فرسایش آبکندی منطقه سیمره براساس مدل عامل قطعیت و تعیین اهمیت عوامل موثر بر آن

فرسایش آبکندی با توجه به تخریب شدید اراضی در مناطق خشک و نیمه خشک، یک مشکل بزرگ در مدیریت منابع طبیعی و حفاظت خاک محسوب می شود. بنابراین، تعیین مناطق مستعد فرسایش آبکندی و شناسایی عوامل موثر بر آن می تواند به مدیران و تصمیم گیران کمک کند تا خطر وقوع این فرسایش را کاهش دهند. هدف تحقیق حاضر پیش بینی وقوع فرسایش های آبکندی منطقه سیمره استان لرستان براساس مدل عامل قطعیت و تعیین اهمیت هریک از عوامل محیطی موثر بر آن است. در ابتدا نقشه رستری متغیرهای موثر بر فرسایش آبکندی (ارتفاع، درجه شیب، جهت شیب، فاصله از رودخانه، شاخص رطوبت توپوگرافی، شاخص توان جریان، کاربری اراضی، خاک شناسی و سنگ شناسی) در قالب پایگاه داده و سامانه اطلاعات جغرافیایی ساخته شد. براساس مطالعات میدانی، 100 موقعیت فرسایش آبکندی ثبت و به صورت تصادفی دو گروه آموزش مدل (70 درصد آبکند ها) و اعتبارسنجی مدل (30 درصد آبکند ها) تقسیم شد. پس از محاسبه شاخص های CF و Z مدل عامل قطعیت و واسنجی مدل، نقشه پیش بینی مناطق مستعد فرسایش آبکندی با استفاده از نرم افزارهای ArcGIS10.2 تهیه شد. نقشه نهایی براساس روش منحنی مشخصه عامل گیرنده (ROC) و داده های آبکندی گروه اعتبارسنجی، ارزیابی و اعتبارسنجی شد. نتایج اعتبارسنجی نقشه پیش بینی مناطق مستعد فرسایش آبکندی نشان داد که دقت مدل عامل قطعیت6/85 درصد است. بنابراین، کارایی مدل عامل قطعیت برای پیش بینی مناطق مستعد وقوع فرسایش آبکندی تایید شد. علاوه بر آن، نتایج آنالیز حساسیت مدل نشان داد که متغیرهای خاک شناسی، سنگ شناسی و شیب زمین بیشترین تاثیر را بر دقت پیش بینی وقوع فرسایش آبکندی دارند.