ارائه مدل و ارزیابی سیستم پیشنهاددهنده سازوکارهای هوشمندسازی مدارس

امروزه هوشمندسازی مدارس به واسطه پیاده سازی و اجرای سیستم های هوشمند، پیشرفت های چشمگیری داشته است. نوع و نحوه بکارگیری یک سیستم مناسب، نقش عمده ای در میزان موفقیت محیط های آموزشی گوناگون دارد. مدیران مدارس نیز به دنبال سازوکار هایی برای تصمیم گیری در راستای هوشمندسازی مدارس هستند تا بتوانند بازده فرآیند آموزشی مدرسه خود را ارتقا بخشند. هدف از این پژوهش، طراحی سیستم پیشنهاددهنده سازوکار های هوشمندسازی برای بکارگیری در تعیین سطح فعلی، ارائه سازوکار و پیشنهادهایی برای ارتقای سطح کیفی مدارس می باشد.
این پژوهش از نوع علم طراحی و توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری آن خبرگان هوشمندسازی مدارس در سطح کشور بود که بر اساس روش تصادفی در دسترس، 32 نفر از خبرگان به عنوان نمونه انتخاب شدند. در راستای هدف پژوهش، مطالعات پیشین مربوط به معیارهای موثر در هوشمندسازی مدارس، بررسی و دسته بندی شد. با استفاده از مدل بلوغ فرآیند و مدل بلوغ یادگیری الکترونیکی سوالاتی تهیه و متناسب با آن، درخت تصمیم در حوزه های شناسایی شده رسم شد. به منظور ارزیابی عملکرد صحیح سیستم پیشنهاددهنده، پرسشنامه ای بر اساس مدل QUIS تدوین و از طریق آن نظرات خبرگان گردآوری گردید. برای اطمینان بیشتر و برای سنجش روایی صوری و محتوایی از نظر صاحب نظران مربوطه استفاده شد. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (92%) محاسبه شد. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 21 و آزمون های کلموگروف- اسمیرنوف و همبستگی پیرسون انجام شد.
نتایج نشان داد که این سیستم برای پیاده سازی در راستای ارتقای سطح کیفی هوشمندسازی مدارس از پتانسیل اجرایی مناسب و بالایی برخوردار است؛ بدین صورت که در مرحله ارزیابی، میانگین وزنی محاسبه شده نمرات بالاتر از میانگین (95/3 تا 187/4 از 5) را کسب کرد.
در این پژوهش با توجه به معیارهای مورد نیاز آموزشی، مدلی ارائه، سیستم خبره ای برای پیشنهاد سازوکارهای هوشمند سازی مدارس طراحی و در نهایت این سیستم پیشنهاددهنده ارزیابی شد.