تاثیر غلظت های مختلف ایندول بوتیریک اسید در ریشه زایی قلمه انجیلی (Parrotia persica)

درخت انجیلی به عنوان یک گونه جنگلی برای استفاده در فضای سبز شهری کاربرد فراوانی دارد. با این حال تکثیر این گیاه و تولید نهال انجیلی در ایران صورت نمی گیرد. بنابراین شناخت نوع قلمه و کاربرد تیمارهای هورمونی برای افزایش میزان ریشه زایی آن می تواند در تولید نهال آن بسیار کارامد باشد. بر این اساس قلمه های شاخه یکساله و شاخه چندساله انجیلی به ترتیب در بهمن و خرداد تهیه و با غلظت های مختلف ایندول بوتیریک اسید (صفر، 500، 1000 و 2000 میلی گرم در لیتر) تیمار شدند. در بررسی حاضر هیچ یک از قلمه های چندساله (مربوط به فصل زمستان) ریشه دار نشدند. بیشترین درصد ریشه زایی در قلمه های یکساله بود که با غلظت 2000 میلی گرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید تیمار شده بودند. تفاوت معنی داری در بزرگ ترین طول ریشه و تعداد ریشه در دو تیمار 500 و 1000 میلی گرم در لیتر مشاهده نشد. بیشترین میانگین مدت ریشه زایی مربوط به تیمار شاهد و کمترین آن مربوط به تیمار 2000 میلی گرم در لیتر بود. نتایج بر تاثیر هورمون ایندول بوتیریک اسید بر درصد ریشه زایی قلمه های یکساله انجیلی دلالت دارد.