اثر نانو ذرات تیتانیوم دی اکسید ناخالص شده با نیتروژن بر رده ی سلول سرطانی A-375 ملانومای انسانی

تیتانیوم دی اکسید (TiO2) یکی از حساسگرهای نوری قوی در فوتودینامیک تراپی (PDT) است که تحت اشعه ی فرابنفش (UV) فعال می گردد. هدف از این مطالعه بررسی اثر نانو ذرات تیتانیوم دی اکسید ناخالص شده با نیتروژن بر رده ی سلولی A-375 ملانومای انسانی بود.
نانوذرات N-TiO2 توسط مخلوط کردن مکانیکی اوره با پودر TiO2 به نسبت 4 به 1 تهیه شدند. سلول های A-375 با غلظت های مختلف از N-TiO2 در فواصل زمانی مختلف در حضور و غیاب نور مرئی تیمار شدند. رشد و زیستایی سلول های A-375 به ترتیب به وسیله ی آزمون دفع رنگ تریپان بلو و MTT بررسی شدند. رنگ آمیزی آکریدین اورنج/اتیدیوم بروماید و الکتروفورز ژل DNA برای بررسی آپوپتوز به کار برده شد.
نتایج نشان داد N-TiO2 فعال شده با نور مرئی می تواند سبب مهار رشد به صورت وابسته به غلظت(100- 1 0/0 میکروگرم بر میلی لیتر) و زمان شود.در غلظت 5/0 میکروگرم بر میلی لیتر شاهد اختلاف معنی دار نسبت به نمونه کنترل بودیم.کاهش زیستایی در غلظت 100 میکروگرم بر میلی لیتر مشاهده شد که نتایج حاصله از میکروسکوپ فلورسنت و قطعه قطعه شدن DNA وقوع مرگ سلولی آپوپتوتیک را در این غلظت نشان می دهد.
با دستیابی به اثرات ضد سرطانی N-TiO2 بر سلول های A-375، می توان این نانوذرات را برای ارزیابی بیشتر به عنوان یک حساسگر نوری جدید در درمان فوتوکاتالیتیکی سرطان پوست پیشنهاد داد.