تعیین روایی و پایایی پرسشنامه جهت گیری اخلاقی در دانشجویان ورزشکار

هدف از پژوهش حاضر تعیین روایی و پایایی پرسشنامه جهت گیری اخلاقی در دانشجویان ورزشکار بود. جامعه آماری شامل دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه فردوسی مشهد (450=N) بود که از بین آنها 186 آزمودنی به شکل تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه 14 سوالی جهت گیری اخلاقی (میلتیادیس، 2010) بود که دارای دو مولفه (اخلاق وظیفه شناسی و اخلاق غایت شناسی) است. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه پس از ترجمه توسط استادان متخصص مدیریت ورزشی تایید شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها، از شاخص های توصیفی برای توصیف داده ها، از آلفای کرونباخ برای تعیین همسانی درونی و از تحلیل عاملی تاییدی برای تعیین روایی سازه استفاده شد. یافته ها نشان دهنده همسانی درونی (72/0=α) برای پرسشنامه جهت گیری اخلاقی بود. در خصوص روایی سازه و براساس میزان روابط و T-value، تمامی سوال ها رابطه معناداری با مولفه ها داشتند و توانستند پیشگوی خوبی برای مولفه خود باشند. شاخص های نسبت x2 به df (64/4) و 060/0=RMSEA هم برازش مدل را تایید کردند. همچنین تمامی مولفه ها پیشگوی خوبی برای مفهوم جهت گیری اخلاقی بودند. در نتیجه روایی درونی و بیرونی مدل «جهت گیری اخلاقی» تایید شد. در نهایت می توان گفت که پرسشنامه جهت گیری اخلاقی در ورزش ابزار اندازه گیری معتبر و پایاست که می توان برای ارزیابی جهت گیری اخلاقی دانشجویان ورزشکار از آن استفاده کرد و نتایج باثباتی هم به دست آورد.