انسان شناسی نظریه های امنیت: پیش پارادایم روح محور(عزت جو) در روابط بین الملل(بررسی موردی عزت جوئی ج.ا.ایران در دفاع مقدس)

کلیه نظریه های روابط بین الملل، بر انسان شناسی «عقل محور» یا «میل محور» خاصی استوارند، با اندکی تامل می توان تقسیم بندی جدیدی از پارادایم های امنیتی روابط بین الملل ارائه داد. بنابراین می توان در کنار دو پارادایم «عقل محور» و پارادایم «میل محور» از پارادایم سوم و جدیدی بنام پیش پارادایم «روح محور» نام برد. لذا با توجه به پیش پارادایم روح محور، سوال اصلی پژوهش پیش رو بر این اساس شکل گرفته که آیا مفاهیم دیگری بجز کسب «قدرت» و «امنیت» همچون «عزت جویی و منزلت طلبی» قابلیت تبیین سیاست خارجی ج.ا.ایران را در دوران دفاع مقدس دارد؟ بنابراین مقاله حاضر با کاربست «نظریه انسان شناسی فلسفی» و مفهوم تحلیلی «عزت جوئی و منزلت طلبی» در پی نشان دادن این فرضیه است که مفاهیم دیگری بجز کسب قدرت و امنیت همچون «عزت جوئی و منزلت طلبی» قابلیت تبیین سیاست خارجی ج.ا.ایران را در دوران دفاع مقدس دارد؟ یافته های تحقیق نشان خواهد داد که رفتار و اقدامات ج.ا.ایران به عنوان موجودیتی اجتماعی در دوران دفاع مقدس با هدف تامین عزت نفس ملی و کسب عزت و منزلت بوده است. همچنین می توان مفهوم «عزت جوئی و منزلت طلبی» را به سه مولفه «محدودیت خودخواسته در منازعات»، «اولویت هویت» و «منزلت جوئی» تبدیل و منازعات ج.ا.ایران در دفاع مقدس را تشریح و تبیین کرد.