اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی و تعاملات عاطفی با رویکرد ارزش های دینی بر رضایت زناشویی

رضایت زناشویی انطباق بین وضعیت موجود فرد در روابط زناشویی با وضعیت مورد انتظار او است. هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی و تعاملات عاطفی با رویکرد آموزه های دینی جهت افزایش رضایت زناشویی بود. طرح پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. تعداد 20 زوج در این پژوهش شرکت کردند و در دو گروه آزمایش (10 زوج) و کنترل (10 زوج) قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، مقیاس رضایت زناشویی افروز (AMSS) بود. مداخله آموزشی مهارت های ارتباطی و تعاملات عاطفی با رویکرد آموزه های دینی بر روی گروه آزمایش در طی 8 جلسه 5/1 ساعته و هفته ای یک بار اجرا شد. تحلیل نتایج قبل و بعد از آموزش نشان داد که تفاوت بین میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش، در نمره رضایت زناشویی معنادار بوده است، اما تفاوت معنادار بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه کنترل در نمره رضایت زناشویی به دست نیامد. هم چنین، تاثیر این آموزش پس از گذشت 2 ماه نیز پایدار بود. نتایج پژوهش حاضر می تواند به درک نقش مهمی که مهارت های ارتباطی و عمل به آموزه های دینی در موفقیت ازدواج ایفا می کنند کمک کند و مورد استفاده روانشناسان و مشاوران خانواده قرار گیرد.