نقش تعدیل کننده پیوندهای والدینی در رابطه بین ارضای نیازهای بنیادین روانشناختی و سازگاری زوجین

کیفیت رابطه زوجین و سازگاری آنها تحت تاثیر عوامل متعددی قرار می گیرد. نیازهای بنیادین روانشناختی و پیوندهای والدینی از جمله عوامل تعیین-کننده مهم سازگاری زناشویی و کیفیت روابط زوجین محسوب می شوند. هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش تعدیل کننده پیوندهای والدینی در رابطه بین ارضای نیازهای بنیادین روانشناختی و سازگاری زوجین بود. تعداد 278 نفر (147 زن، 131 مرد) از افراد متاهل شهر یزد در این پژوهش شرکت کردند. از شرکت کنندگان خواسته شد مقیاس ارضای نیازهای بنیادین روانشناختی (BNSG-S)، پرسشنامه وضعیت زناشویی گلومبوک- راست (GRIMS) و مقیاس پیوندهای والدینی (PBI) را تکمیل کنند. نتایج پژوهش نشان داد که ارضای نیازهای بنیادین روانشناختی با سازگاری زوجین رابطه مثبت معنا دار دارد. مراقبت والدینی با سازگاری زوجین رابطه مثبت معنادار و بیش حمایتگری والدینی با سازگاری زوجین رابطه منفی معنا دار داشتند. نتایج پژوهش هم چنین نشان داد که تنها مراقبت مادرانه توان تعدیل رابطه ارضای نیازهای بنیادین روانشناختی و سازگاری زوجین را داشت. بر اساس یافته های این پژوهش، می توان نتیجه گرفت که رابطه ارضای نیازهای بنیادین روانشناختی با سازگاری زوجین یک رابطه خطی ساده نیست، بلکه متغیرهای دیگر مانند پیوندهای والدینی در این رابطه نقش تعدیل کننده دارند.