مطالعه ی تجربی نقش مواد سطح فعال بر تشکیل ابر گرم در آزمایشگاه

مواد سطح فعالبه دلیل تاثیراتی کهبر روی کدورت و مدت ماندگاری ابر دارندمورد توجه و مطالعه قرارگرفته اند. این تغییرات بر روی قطرک های ابر منجر به تغییراتی در خواص فیزیک ابر خواهد شد که در نتیجه موجب تاثیر گذاری بر سیستم آب و هوایی منطقه ای و جهانی می شود. در این مطالعه آزمایشگاهی،از مواد سطح فعال اسید استئاریک و استالدهید استفاده شده است که اثرات این دو ماده در غلظت های مختلف بر کدورت ابر گرم و همچنین مدت زمان ماندگاری ابر گرم مورد توجه قرار گرفته است. هواویزهای این دو ماده سطح فعال با روش حباب در محلول تولید شده است. تشکیل ابر گرم مصنوعی با استفاده از انبساط بی در‏رو انجام می شود. چیدمان آزمایشگاهی شامل یک محفظه ابر 20 لیتری، سامانه اندازه‏گیری کدورت ابر متشکل از یک لیزر، آشکار ساز، تقویت کننده و یک رایانه مجهز به مبدل برق است، به طوری که پرتو لیزر از میان ابر عبور می‏کند و به آشکارساز می‏رسد و بسته به کدورت ابر، سیگنال لیزر تغییر می‏کند.
نتایج این آزمایش مربوط به 5 غلظت (2.5، 5، 7.5، 10و 12.5ppm) دو ماده سطح فعال و حالت پایه (بدون ماده سطح فعال) است که برای افزایش دقت، هر یک از آزمایش ها 4 بار تکرار شده است. به صورت کیفی با افزایش غلظت مواد سطح فعال، میزان کدورت در تمام غلظت ها نسبت به حالت پایه بیشتر است و تا غلظت خاصی روند افزایشی دارد. مدت زمان ماندگاری ابر برای اسید استئاریک در تمامی غلظت ها نسبت به حالت پایه کمتر است و برای استالدهید در 3 غلظت آخر نسبت به حالت پایه افزایش می یابد. در مورد عدد بارش برای هر دو ماده مورد استفاده در تمامی غلظت ها نسبت به حالت پایه بیشتر است و در غلظت ppm 7.5 برای اسید استئاریک و درغلظت ppm 2.5 برای استالدهید مقادیر بیشینه عدد بارش اتفاق می افتد.