بررسی برخی ژنوتیپ های سویا (Glycine max) تحت تنش شوری

شوری یکی از مهم ترین تنش های محیطی است که تولید محصولات زراعی را تحت تاثیر قرار می دهد. شناسایی گیاهان مقاوم به شوری از جمله سویا، که یکی از گیاهان مهم روغنی محسوب می شود، از اهمیت زیادی برخوردار است. بدین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار درگل خانه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل شوری در 4 سطح (3، 0، 6 و 8 دسی زیمنس بر متر) به صورت محلول کلرید سدیم و تعداد 8 ژنوتیپ بود. نتایج نشان داد، اثر ژنوتیپ برای تمامی صفات مورد مطالعه و اثر شوری و اثر متقابل ژنوتیپ و شوری برای تمامی صفات به جز صفت تعداد گره در ساقه معنی دار شد. با افزایش میزان شوری کاهش معنی داری در اغلب صفات مشاهده شد. نتایج به دست آمده موید این نکته است که در شرایط تنش شوری رشد گیاه محدود می شود، به طوری که در تیمار صفر ( شاهد) مقدار محصول تولید شده حداکثر و در شوری 8 دسی زیمنس بر متر کمترین مقدار محصول به دست آمد. طبق داده های حاصل از آنالیز صفات رقم Hill CE متحمل ترین رقم به تنش شوری و ارقام Ford و 032-240-D حساس هستند.