بررسی روابط رشد در نبکاهای دشت نگار بردسیر

کشف ارتباطات طبیعی بین اجزاء سیستم های ژئومورفیک، بخش مهمی از مطالعات ژئومورفولوژی در چشم اندازهای بیابانی را تشکیل می دهد. به طوریکه کشف روابط موجود بین پارامترهای این سیستم پیچیده اهمیت بسیاری در مطالعات مربوط به ثبات، پایداری و مدیریت محیط خواهد داشت. در همین راستا این پژوهش سعی دارد روابط موجود بین مولفه های مورفومتری نبکاهای دشت نگار بردسیر را جهت شناسایی اصول مدیریتی حاکم بر رفتار آنها بررسی نماید. در این راستا ابتدا مولفه های مورفومتری 103 نبکا به روش نمونه برداری طولی مورد اندازه گیری قرار گرفت. سپس روابط بین مولفه های منتخب نبکاها که در مراحل متفاوت رشد قرار داشتند با استفاده از مدل های آماری مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان می دهد که بین پارامترهای حجم نبکا و قطر قاعده نبکا، ارتفاع نبکا و قطر تاج پوشش گیاه، ارتفاع نبکا و قطر قاعده نبکا، ارتفاع نبکا و ارتفاع گیاه، حجم نبکا و قطر تاج پوشش گیاه و حجم نبکا و ارتفاع گیاه روابط آلومتریک بسیار قوی برقرار است. کشف روابط آلومتریک شاخصی مناسب جهت تعیین میزان پایداری و نحوه ترسیب رسوبات بادی در ژئوسیستم های نبکایی می باشد. علاوه بر این روند تعادلی در این چشم اندازها را نیز می توان با استفاده از این نوع روابط مورد بررسی قرار داد.