الگوی دینی تغییر نگرش، عامل خود حفاظتی رفتارهای کاری انحرافی در سازمان

یکی از مباحث مهم مطرح شده در مدیریت سازمانی بررسی الگوهای کنترل، نظارت و مصونیت بخشی کارکنان و سرمایه انسانی از بروز رفتارهای کاری انحرافی که هنجارهای سازمانی را دست خوش تغییر قرار داده و باعث تهدید سلامت سازمان و کارکنانش می گردد، است. پرسش اساسی آن است که چه الگویی می تواند بالاترین دل بستگی، تعهد، رضایت، انگیزش و وجدان کاری را در تعامل متقابل سازمان و افراد فراهم آورد؟ در این تحقیق با رویکرد توصیفی اکتشافی، از روش کثرت گرایی روشمند دینامیکی دیالکتیکی با امتزاج روش های عام تحقیق و روش خاص تفسیر موضوعی استفاده شده است. یافته های حاصل از پژوهش بیانگر آن است که الگوی دینی تغییر نگرش به عنوان یک مکانیسم درونی، با افزایش ضریب تحول فکری و تعالی روحی، تعهد سازمانی و انگیزه کاری را به بالاترین مرحله می رساند درنتیجه ضریب خود حفاظتی کارکنان با افزایش دل بستگی و رضایت شغلی در مقابله با انحراف کاری سازمانی به حدی ارتقاء می یابد که فرهنگ کار در این الگو، سازمان را از یک محل کسب وکار، به صحنه عبادت، تقرب و مجاهدت الهی تبدل معنا می بخشد.