بررسی مشکلات و چالش های سیستم های حفاری با هوا در میادین زاگرس جنوبی

هرزروی یکی از مشکلات اساسی در صنعت حفاری است که به شکل گم شدن جزیی یا کلی حجمی از سیال حفاری به صورت نشت تجهیزاتی یا نشت در درون منافذ سازندها بیان می شود. متغیرهای عملیات حفاری و سازند از جمله عوامل موثر بر هرزروی هستند. حفاری با هوا یکی از راهکارهای بسیار موثر جهت کاهش هزینه های حفاری در سازندهایی با هرزروی شدید است. سازندهای سست و شکننده، سازندهای بسیار تراوا با فشار تخلیه شده و سازندهای شکاف دار از جمله مهم ترین گزینه های انتخابی حفاری با هوا به شمار می آیند. کاهش هزینه های ناشی از گم شدگی سیال حفاری و افزایش سرعت و طول عمر مته ی حفاری از مهم ترین مزایای حفاری با هوا هستند. سیستم های حفاری با هوا علاوه بر نقش بسیار مهم و موثر در کاهش پیامدهای ناشی از هرزروی، در شرایطی خاص، چالش های پیچیده و بزرگ تری ایجاد می کنند. میادین زاگرس جنوبی مانند آغار، دالان، شانول، نار، گنگان، وراوی، هما و تابناک از جمله میادینی هستند که به دلیل هرزروی های شدید حفره های بالایی باید برای آنها از روش های حفاری با هوا، فوم پایدار و گل هوازده آنها استفاده کرد. این تحقیق برخی از مهم ترین مشکلات و چالش های پیش روی حفاری با هوا در چند حلقه چاه از میادین مناطق زاگرس جنوبی ایران را بررسی کرده است. نتایج نهایی نشان می دهد که در صورت عدم موفقیت در ایجاد شرایطی پایدار جهت انجام عملیات حفاری با هوا، نه تنها کارآیی این روش به شدت کاهش خواهد یافت بلکه عملیات حفاری با مشکلات عدیده ای از جمله خرابی های مکرر و جبران ناپذیر لوله های حفاری (خوردگی، فرسایش، شوئیدگی و بریده شدن های متعدد لوله ها در اثر خستگی شدید ناشی از ارتعاشات زیاد)، ناپایداری دیواره ی چاه، عملیات شستشو و تراش سخت، بروز هرزروی های شدید، حفاری بدون برگشتی و متعاقب آن بروز گیرهای بسیار سخت، عملیات مانده گذاری طولانی مدت و شانس بسیار ناچیز در بازیافت مانده و در نهایت از دست دادن حفره مواجه خواهد شد. این موضوع سبب افزایش سرسام آور هزینه های تمام شده ی حفر چاه و تحمیل بار مالی سنگینی بر طرح های توسعه ی میدان خواهد شد.