نسل جدید قراردادهای نفتی و بررسی ضرورت ایجاد مرکز «رصدخانه فناوری» در صنعت نفت

مقوله توسعه فناوری همیشه یکی از مهمترین اهداف در نظام علمی و صنعتی کشور بوده به طوری که سند چشم انداز 1404، جایگاه اول فناوری در خاورمیانه برای بخش های صنعتی متصور شده است. از این منظر و با عنایت به جایگاه ویژه فناوری های جدید در کاهش هزینه های تولید و توسعه میادین نفتی و همچنین تولید صیانتی از مخازن، این مقوله در بخش بالادستی صنعت نفت اهمیت ویژه ای دارد؛ خصوصا آنکه صنعت نفت کشور هم اکنون در حال آماده سازی برای نسل جدیدی از قراردادهای نفتی با نام IPC است و یکی از وجوه مهم این قراردادها، تاکید بر توسعه فناوری در داخل و انتقال فناوری می باشد. از جمله موارد مهم در انتقال فناوری، شناسایی و ارزیابی دقیق فناوری به عنوان سنگ بنای این فرایند است. به همین منظور لازم است اطلاعات مربوط به این فناوری ها به صورت مداوم و منسجم جمع آوری شده و همچنین ارزیابی های یکپارچه ای از تاثیر آنها بر عوامل اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و غیره انجام گیرد. در فضای فناوری، تصمیم گیری های بجا و صحیح نیازمند اطلاعاتی به هنگام و دقیق است که گاه یافتن آنها نیازمند فعالیت های زمان بر، هزینه بر و مستقلی خواهد بود. در این مقاله و با درنظر گرفتن نیاز حیاتی صنعت نفت کشور به دیده بانی دقیق فناوری های حوزه نفت و گاز، ادبیات، ضرورت ها و لوازم ایجاد یک مرکز پایش و تحلیل (رصدخانه) فناوری صنعت نفت بررسی شده و نکاتی دراین خصوص ارائه می گردد.