ارزیابی عوامل مدیریتی موثر بر میزان موفقیت شرکت های تعاونی تولید روستایی استان چهارمحال و بختیاری

از جمله مهمترین موانع موجود در راه توسعه بخش کشاورزی در ایران خردی و پراکندگی زمین های کشاورزی است. شاید بتوان گفت یکی از بهترین راه های مقابله با این واقعیت برپایی واحدهای بهره برداری گروهی می باشد. در این میان بی شک شرکت های تعاونی تولید روستایی به دلیل رعایت اصول سه گانه «مالکیت»، «حاکمیت» و «فاعلیت» از استقبال بیشتری در مقایسه با دیگر واحدها بهره برداری جمعی برخوردارند. با این وجود این شرکت ها با داشتن ده ها سال قدمت، هنوز آن جایگاه بایسته و متناسب با شان شان را در بخش تولید کشورمان به دست نیاورده اند. نوشتار حاضر که برخاسته از یک پژوهش میدانی است، در پی شناخت و ارزیابی عوامل مدیریتی موثر بر موفقیت شرکت های تعاونی تولید روستایی می باشد. جامعه آماری این پژوهش را اعضای شرکت های تعاونی تولید روستایی فعال استان چهارمحال و بختیاری که جمعا 3715 نفر بودند تشکیل داده است. تعداد 160 نفر به روش نمونه گیری کاملا تصادفی به عنوان نمونه آماری تعیین گردیدند. در این پژوهش شاخص موفقیت با استفاده از مدل سروکوال که برای نخستین بار برای ارزیابی شرکت های تعاونی بکار گرفته می شود، سنجیده شده است و نشان از شکاف بین انتظارات و ادراکات اعضا از کیفیت خدمات ارائه شده در شرکت ها دارد. برای سنجش مهارت های مدیران نیز از مدل مهارت-های سه گانه مدیریتی کاتز استفاده شد. به منظور بررسی روایی محتوایی پرسشنامه از نظر استادان گروه توسعه روستایی دانشگاه صنعتی اصفهان و جهت سنجش پایایی پرسشنامه، از پیش آزمون و ضریب آلفای کرونباخ بهره گرفته شد. نتایج حاصل از آزمون ویلکاکسون نشان می-دهد که شرکت های تعاونی تولید روستایی استان تنها در بعد اطمینان توانسته اند انتظارات اعضا را برآورده سازند. عوامل مدیریتی موثر بر موفقیت شرکت های تعاونی تولید روستایی که با استفاده از رگرسیون چند متغیره به دست آمد نیز عبارتند از مهارت های انسانی مدیران، مهارت های ادراکی مدیران، اعتقاد آن ها به مشارکت اعضا در امور شرکت ها، سطح تحصیلات و میزان تجربه مدیریتی مدیران.