رابطه بین نگرش دینی و سلامت معنوی با رضایت از زندگی در دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی کاشان

معنویت به عنوان یک نیروی قوی در مرکز زندگی انسان قرار دارد و با احساس خوب داشتن و رضایت از زندگی پیوند خورده است. داشتن سلامت معنوی و نگرش دینی موجب رضایتمندی از زندگی، به خصوص در دانشجویان پرستاری که در مراقبت از بیماران نقش دارند، می شود. هدف این مطالعه، بررسی رابطه بین نگرش دینی و سلامت معنوی با رضایت از زندگی دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی کاشان بود.
این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی 176 دانشجوی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی کاشان که از بین 326 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده بودند، انجام شد. جهت گردآوری داده ها از پرسش نامه استاندارد نگرش دینی، مقیاس رضایت از زندگی و پرسش نامه سلامت معنوی الیسون استفاده شد. پایایی پرسش نامه ازطریق ضریب آلفای کرونباخ برای نگرش دینی 83/0 و رضایت از زندگی 81/0 و سلامت معنوی 86/0 برآورد گردید. تحلیل داده ها در سطح آمار توصیفی و استنباطی و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 19 انجام شد.
نتایج نشان داد میانگین نگرش دینی (47/0±14/4) بالاتر از حد متوسط، میانگین سلامت معنوی (6/5±47/56) در سطح متوسط و میانگین رضایت از زندگی (11/3±24/27) بالاتر از متوسط می باشد. نتایج حاصل از آزمون هم بستگی حاکی از این بود که بین نگرش دینی و رضایت از زندگی و بین سلامت معنوی و رضایت از زندگی هم بستگی مثبت وجود دارد؛ اما این ارتباط ازنظر آماری غیرمعنا دار است.
نگرش دینی، سلامت معنوی و رضایت از زندگی در دانشجویان پرستاری با یکدیگر ارتباط دارند.