سونوگرافی ضخامت عضلات شکمی در حالت استراحت و انقباض قبل و بعد از مصرف غذا

التراسوند یک روش غیر تهاجمی برای مشاهده تغییرات ضخامت عضلات شکمی می باشد که این تغییر ضخامت به عنوان شاخصی برای فعالیت عضله در نظر گرفته می شود. اندازه گیری صحیح سونوگرافی وابسته به کنترل تمام منابع احتمالی ایجاد خطا حین اندازه گیری ها می باشد. هدف از این مطالعه بررسی سطح پر بودن معده بر روی ضخامت عضلات شکم در وضعیت استراحت و در حین انقباض طی مانور گود کردن شکم می باشد.
تعداد 30 مرد سالم با دامنه سنی 18 تا 26 سال برای شرکت در این مطالعه داوطلب شدند. ضخامت 4 عضله شکمی در هر دو سمت در وضعیت استراحت (در انتهای بازدم) و طی مانور گود کردن شکم قبل و بعد از صرف غذا توسط دستگاه سونوگرافی با پروب خطی 5/3 مگاهرتز اندازه گیری شد.

میانگین ضخامت عضلات راست شکمی مورب خارجی و داخلی و عرضی شکم در سمت راست و چپ در حالت استراحت قبل از صرف غذا به ترتیب 8/10 و 7/10، 2/6 و 1/6، 6/8 و 3/8، 1/4 و 1/4 میلی متر و بعد از صرف غذا به ترتیب 3/10 و 3/10، 6/5 و 5/5، 3/7 و 3/7، 4/3 و 6/3 میلی متر بود. میانگین ضخامت عضلات راست شکمی مورب خارجی و داخلی و عرضی شکم در مانور گود کردن شکم قبل از صرف غذا به ترتیب 11 و 8/10، 1/6 و 3/6، 10 و 10، 3/5 و 5/5 میلی متر و بعد از صرف غذا به ترتیب 5/10 و 6/10، 7/5 و 7/5، 8/8 و 7/8، 4/4 و 5/4 میلی متر بود.
نتایج نشان می دهد که بعد از مصرف غذا ضخامت عضلات شکم در هر دو سمت به طور معنی داری کاهش یافت، بنابراین مصرف غذا باید در اندازه گیری سونوگرافیک ضخامت عضلات شکم مد نظر قرار گیرد