اثربخشی مشاوره مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر فرسودگی زناشویی

فرسودگی زناشویی وضعیت دردناک جسمی، عاطفی و روانی است، زوج ها هنگامی متوجه می شوند، علی رغم تمام تلاش هایشان، این رابطه به زندگی شان هیچ معنا و مفهوم ندارد دچار فرسودگی می شوند درواقع انباشته شدن سرخوردگی ها و تنش های زندگی روزمره، سبب فرسایش می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مشاوره مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر فرسودگی زناشویی زنان مراجعه کننده به خانه های سلامت شرق تهران است.
این پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش مشتمل بر کلیه زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره خانه های سلامت شهرداری سطح شهر تهران جهت دریافت کمک های تخصصی در زمینه مسائل زناشویی و خانوادگی است. نمونه گیری این پژوهش از نوع در دسترس و هدفمند است. به منظور انتخاب نمونه در ابتدا از 60 نفر مراجعه کننده به مراکز و متقاضی شرکت در پژوهش مورد که واجد شرایط: تاهل و داشتن حداقل 3 سال سابقه ی زندگی مشترک-دامنه ی سنی 20-50-عدم دریافت خدمات مشاوره و روان شناختی فردی در طول شرکت در جلسات مشاوره گروهی بودند 40 نفر انتخاب شدند و سپس در مرحله بعدی 30 نفر از این زنان با گمارش تصادفی در دو گروه 15 نفر آزمایش و 15 نفر کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش طی 10 جلسه تحت آموزش مشاوره مبتنی بر کیفیت زندگی قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه فرسودگی زناشویی پایین زاست. داده ها توسط نرم افزار spss نسخه 18 و روش آماری تحلیل واریانس یک راهه تجزیه و تحلیل شدند.
تفاوت معنی داری بین گروه آزمایش و شاهد در مرحله پس آزمون وجود داشت (p<0.01). یعنی نمرات فرسودگی در گروه آزمایش کاهش یافته است.
یافته های پژوهش حاضر، شاهدی بر مفید و موثر بودن گروه درمانی مشاوره مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی، در مداخلات خانواده است.