مقایسه ی تاب آوری، مقابله با استرس و فاجعه سازی درد در بیماران مبتلا به سرطان وافراد عادی

افراد با توجه به تفاوت های فردی واکنش های متفاوتی نسبت به سرطان نشان می دهند. بنابراین هدف از پژوهش حاضر مقایسه ی بیماران مبتلا به سرطان و افراد عادی از نظر تاب آوری، مقابله با استرس و فاجعه سازی درد می باشد.
پژوهش حاضر از نوع علی- مقایسه ای می باشد. جامعه پژوهش تمامی بیماران مبتلا به سرطان یکی از بیمارستانهای شیراز بودند که برای شیمی درمانی مراجعه کرده بودند. از این جامعه نمونه ای شامل 60 بیمار انتخاب شدند. از همراهان بیماران سرطانی نیز بعنوان نمونه سالم، 61 نفر انتخاب شدند. آنها پرسشنامه های مقیاس تاب آوری (CD-RIS) کونور و دیویدسون (2003)، پرسشنامه مقابله با موقعیت های فشارزا (CISS) اندلر و پارکر (1995) و مقیاس فاجعه سازی درد (PCS) سالیوان و همکاران (1995) پر کردند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس چند متغیری با نرم افزار SPSS 22 استفاده شد.
تحلیل یافته ها نشان داد که بین دو گروه سالم و بیمار در تمامی خرده مقیاس ها به جز کنترل، تاثیرات معنوی و راهبرد مقابله اجتنابی تفاوت معنی دار وجود دارد و بین دو جنس مرد و زن هیچ تفاوت معنی داری در خرده مقیاس ها یافت نشد.
براساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که بیماری سرطان منجر به ایجاد تفاوت بین دو گروه سالم و بیمار از نظر تاب آوری، مقابله با استرس و فاجعه سازی درد می گردد. بنابراین تدوین یک برنامه جامع مراقبتی در بیماران سرطانی با تقویت تاب آوری و بهبود راهبرد های مقابله با استرس با کمک به کاهش فاجعه سازی درد پیشنهاد می گردد.