تحلیل کانونی روابط بین خودکارآمدی و ظرفیت انطباق پذیری سازمانی

برخورداری از ظرفیت انطباق پذیری، از عوامل موثر بر موفقیت سازمان های امروزی در پاسخ به تقاضا های متغیر مشتریان و تحولات محیطی است. هدف از این پژوهش، بررسی روابط مجموعه خودکار آمدی با مجموعه ظرفیت انطباق پذیری سازمانی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه اعضای هیئت علمی دانشگاه های شهید چمران، علوم پزشکی و پیام نور اهواز در سال 1394 می‎شود. به‎کمک روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی، 313 نفر از جامعه آماری برای نمونه انتخاب شدند. روش پژوهش همبستگی از نوع کانونی است. برای گردآوری داده های پژوهش از پرسشنامه استاندارد ظرفیت انطباق پذیری سوسمن و استریکمن و پرسشنامه خودکار آمدی ریگز و نایت استفاده شده است. داده های پژوهش به روش همبستگی کانونی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل نشان داد به‎جز باور های خودکار آمدی فردی، تمام مولفه های خودکار آمدی با مجموعه مولفه های ظرفیت انطباق پذیری سازمانی رابطه دارند و خودکار آمدی 37 درصد از تغییرات انطباق پذیری سازمانی را تبیین می کند