خط‎مشی‎گذاری خوب در قوه مجریه، مدل سازی نقش ظرفیت‎های سازمانی و زمینه ملی

ظهور مسائل عمومی جدید و پیچیدگی آنها، موجب شده است موضوعی با عنوان خط‎مشی گذاری خوب در دولت مطرح شود. در این پژوهش با اتکا به تحقیق ترکیبی متوالی اکتشافی، از طریق بررسی امکان سنجی کاربرد خط‎مشی گذاری خوب در قوه مجریه بر اساس مصاحبه با کابینه دولت دهم و یازدهم، شرایط تسهیل‎کننده درون‎سازمانی قوه مجریه و شرایط زمینه ای ملی در اجرای خط مشی گذاری خوب، احصا شده است. شرایط درون‎سازمانی قوه مجریه در سه مقوله «ظرفیت سازمانی»، «ظرفیت رفتارهای فرانقش» و «ظرفیت مدیریتی» دسته‎بندی شد. شرایط زمینه ای ملی نیز در قالب پنج مقوله «شرایط بین المللی»، «سیاسی»، «فرهنگی»، «اقتصادی» و «فناورانه» شناسایی و نامگذاری شدند. مصاحبه‎شوندگان معتقدند که شرایط کلان ملی و شرایط خرد وزارتخانه های قوه مجریه، می توانند پیش‎نگری، برون‎نگری، شمولیت گرایی، شواهد محوری، توامانی و نوآوری را وارد فرایند خط‎مشی گذاری کنند. در بخش کمی تحقیق، مدل های اندازه‎گیری و مدل ساختاری مسیری و تاثیر شرایط خرد و کلان بر خط‎مشی گذاری خوب در نرم‎افزار AMOS آزموده شد که نشان‎دهنده برازش مدل با داده های کمی است.