بررسی اثر بافت وفاصله انتقال بر انتشارپذیری نیترات در خاک ماسه ای با استفاده از مدل های بریگهام، فرید - کامبرنوس و کد CXTFIT

افزایش استفاده از کودهای از ته به دلیل پویایی زیاد نیترات در خاک تهدیدی جدی برای آب های زیرزمینی و در نتیجه سلامت انسان است. هدف از این پژوهش بررسی مقادیر انتشارپذیری نیترات در خاک های ماسه ای درشت، متوسط و ریز در فواصل انتقال 20، 40 و 80 سانتی متری در شرایط آزمایشگاهی با سه مدل بریگهام، فرید – کامبرنوس و کد CXTFIT می باشد.به این منظور محلول نمک خالص نیترات پتاسیم به عنوان آلاینده پایدار تحت رژیم ماندگار با غلظت 160 میلی گرم برلیتر به ستون های خاک اضافه شد، سپس به منظور استخراج پارامترهای مورد نیاز سه مدل مذکور، غلظت نیترات خروجی در حجم های تخلخل متفاوت اندازه گیری و منحنی رخنه برای هر ستون رسم گردید. نتایج نشان داد در هر سه مدل با افزایش متوسط فاصله انتقال در ماسه درشت و متوسط، مقدار انتشارپذیری نیترات بیش تر شد. در فواصل انتقال مختلف، مقادیرانتشارپذیری برای ماسه ریز از 09/0 تا 06/3 سانتی متر، ماسه متوسط 23/0 تا 6/1 سانتی متر و ماسه درشت 43/0 تا 18/2 سانتی متر ، محاسبه شد. اما در ماسه ریز مدل های بریگهام وCXTFIT کاهش مقدار انتشارپذیری با افزایش فاصله انتقال را نشان دادند. همچنین مشخص شد که در ماسه ریز با کم شدن فاصله انتقال، مدل بریگهام و CXTFIT نتایج مطلوب تری را نشان می دهند.