اثر رژیم های آبیاری بر ویژگی های مورفوفیزیولوژیکی و عملکرد هیبرید های ذرت علوفه ای

به منظور بررسی اثر رژیم های آبیاری بر برخی صفات و عملکرد چند هیبرید جدید ذرت علوفه ای، این آزمایش در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی به صورت کرت های یک بار خرد شده با سه تکرار در مزرعه پژوهشی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج در سال 1388 اجرا گردید. در کرت های اصلی سه سطح آبیاری نرمال، تنش ملایم و تنش شدید (به ترتیب آبیاری پس از 70، 100 و 130 میلی متر تبخیر تجمعی از تشتک تبخیر کلاس A) و در کرت های فرعی 14 هیبرید ذرت مورد مقایسه قرار گرفت. مقدار آب مصرفی با استفاده از کنتور که در ابتدای فلکه اصلی قرار داده شده بود کنترل شد. نتایج نشان داد که تفاوت هیبریدها از نظر ارتفاع بوته و عملکرد علوفه خشک در سطح احتمال پنج درصد و از نظر تعداد برگ، شاخص سطح برگ و وزن خشک بلال در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود، درحالی که بین وزن خشک برگ هیبریدها اختلاف معنی داری مشاهده نشد. هم چنین کلیه صفات مورد بررسی به جز تعداد برگ در بوته به تنش خشکی واکنش نشان داده و اختلاف آن ها در تنش های مختلف در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. برهمکنش هیبرید و رژیم های آبیاری برای هیچ یک از صفات معنی دار نبودند که بیانگر واکنش مشابه هیبریدهای مورد مطالعه نسبت به شرایط رژیم های آبیاری اعمال شده می باشد. تغییر دور آبیاری از تیمار آبیاری نرمال به تنش شدید باعث کاهش عملکرد علوفه خشک به میزان 44 درصد شد. هیبرید شماره 4 (KSC700) از نظر وزن خشک بلال بیش تر (54/771 گرم) و با عملکرد علوفه خشک (15565 کیلوگرم در هکتار) در شرایط تنش خشکی به عنوان بهترین هیبرید بود که می توان بالا بودن عملکرد در این هیبرید را به طولانی تر بودن دوره رشد آن نسبت داد که زمان بیش تری را برای تولید و تجمع مواد در اختیار گیاه قرار می دهد. با توجه به همبستگی می توان نتیجه گرفت که صفات ارتفاع بوته، تعداد برگ، شاخص سطح برگ، وزن خشک برگ، وزن خشک ساقه و وزن خشک بلال در تغییرات عملکرد علوفه در شرایط کمبود رطوبت خاک می توانند اثر قابل ملاحظه ای داشته باشند.