پیش بینی شادکامی بر اساس الگوی پنج عاملی شخصیت و باورهای فراشناخت در سالمندان

سالمندی دوره ی اجتناب ناپذیری از زندگی هر فرد است که شناخت و واکنش صحیح نسبت به آن می تواند کیفیت زندگی را بهبود بخشد. کیفیت زندگی خوب با شادکامی ارتباط دارد. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی شادکامی براساس الگوی پنج عاملی شخصیت و باورهای فراشناخت در سالمندان انجام شد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی است و نمونه ی تحقیق شامل 200 نفر از سالمندان ساکن در سرای سالمندان شهر تهران در سال 1394 بود که به روش نمونه گیری خوشه ایتصادفی انتخاب شدند. ابزارهای سنجش شامل پرسشنامه ها ی شادکامی آکسفورد، شخصیت نئو (فرم کوتاه) و باورهای فراشناخت (MCQ-30) بود که شرکت کنندگان در پژوهش تکمیل کردند. به منظور تحلیل داده های آماری از روش همبستگی گشتاوری پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام استفاده شد. نتایج روش های آماری، همبستگی منفی و معناداری بین روان رنجورخویی با شادکامی و همبستگی مثبت و معناداری بین برونگرایی و شادکامی نشان داد. همچنین از بین زیرمقیاس های باورهای فراشناخت، باورهای مثبت در مورد نگرانی رابطه ی منفی و معناداری را با شادکامی نشان داد. نتایج بدست آمده حاکی از آن بود کهروان رنجورخویی، برونگرایی و باورهای مثبت در مورد نگرانی از پیش بین های مهم شادکامی به شمار می آیند. برونگرایی و روان رنجورخویی 9/30 درصد از واریانس شادکامی و باورهای مثبت در مورد نگرانی 3/6 درصد از واریانس شادکامی را تبیین می کند.