مسوولیت و عدم مسوولیت متصدی حمل ونقل جاده ای کالا در حقوق تجارت ایران و کنوانسیون C.M.R

حمل و نقل به عنوان یکی از ارکان اقتصادی کشورها، از اهمیت بالایی برخوردار است به گونه ای که در جهت رسیدن به آن و به منظور آسانی و سرعت در امر تجارت، قوانین و مقرراتی وضع شده است؛ ایران به عنوان یکی از کشورهای در حال توسعه، به اهمیت آن و به خصوص اهمیت جاده پی برده و در قانون داخلی خود به امر تصدی پرداخته و همگام با دیگر کشورها از قوانین بین المللی نیز تبعیت کرده است؛ قانون تجارت و کنوانسیون سی.ام.آر. در خصوص حمل و نقل جاده ای به عنوان قوانین حاکم بر مسوولیت متصدی جاده ای کالا، متصدی را به عنوان شخص طرف قرارداد و هم چنین افراد وی را نیز مسوول خسارت های ناشی از عدم تسلیم و تحویل کالا، یا تحویل ناقص و معیوب آن به مرسل الیه، می داند؛ و چنانچه تسلیم با تاخیر صورت گیرد بایستی خسارت های ناشی از آن را پرداخت نماید؛ اما گاه تقصیر ارسال کننده یا مرسل الیه و تعلیمات وی منجر به ورود خسارت می شود که در این صورت متصدی معاف از مسوولیت خواهد شد؛ هم چنین نمی توان متصدی را به جهت عیب ذاتی کالا و وقوع خسارت های ناشی از قوه ی قاهره به عنوان حوادثی غیرقابل پیش بینی، بیگانه و غیرقابل دفع، مسوول دانست که در این تحقیق به دنبال تحلیل موارد بیان شده هستیم.