دوران پرت اندیشی آیا انسان ها، پر مشغله، حواس پرت و بی توجه شده اند؟

پیدایش اینترنت و حضور فراگیر فناوری دیجنتال، ما را در محاصره منابع بی‌پایان پرت‌اندیشی قرار داده است. متون، رایانامه‌ها و اینستاگرام‌های دوستان، سیل موسیقی و فیلم، قیمت اجناس و اخبار بی‌پایان ما را احاطه کرده‌اند. برای انجام کارمان می‌توانیم این جریان دیجیتال را قطع کنیم، اما زمانی که طاعون مدرن ترس از محرومیت و پشیمانی4 به جان ما می‌افتد، این کار مشکل می‌شود. برخی تصور می‌کنند قدرت اراده ما بسیار ضعیف است، زیرا عامل مخل دیجیتال به مغزمان صدمه زده است. اما سرزنش کردن فناوری به خاطر افزایش بی‌توجهی، درست نیست. تاریخ نشان می‌دهد یک پدیده جدید، مسبب تشویش نیست، بلکه خطر آن با هر ماهیتی برای اقتدار اخلاقی عصر خودش، عامل این تشویش است.