بررسی فراوانی ژن های مقاومت به آمینوگلیکوزیدها در ایزوله های Acinetobacter baumannii جدا شده از بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه

Acinetobacter، باکتری فرصت طلب و از عوامل ایجاد کننده ی عفونت های بیمارستانی است که دارای مقاومت آنتی بیوتیکی بالایی می باشد. این مطالعه، با هدف تعیین الگوهای مقاومت آنتی بیوتیکی و فراوانی ژن های aphA6 و aadB در Acinetobacter baumannii جدا شده از بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه (ICU یا Intensive care unit) انجام گرفت.
در این مطالعه ی توصیفی- مقطعی، 58 ایزوله ی Acinetobacter baumannii از بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه ی بیمارستان امام رضای (ع) کرمانشاه جمع آوری و با استفاده از روش های باکتری شناسی اختصاصی شناسایی شدند. برای شناسایی حساسیت آنتی بیوتیکی ایزوله ها از روش دیسک دیفیوژن (Disk diffusion) استفاده شد. برای شناسایی فراوانی ژن های aphA6 و aadB، از روش Polymerase chain reaction (PCR) با استفاده از پرایمرهای اختصاصی آن ها استفاده شد.
در ایزوله های مورد بررسی، بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکی در برابر تیکارسیلین (9/87 درصد) و سفتازیدیم (2/86 درصد) و کمترین مقاومت در پلی میکسین B (1/12 درصد) بود. از مجموع 58 ایزوله ی Acinetobacter، 36 مورد (1/62 درصد) ژن aphA6 و 9 مورد (5/15 درصد) ژن aadB را داشتند. همچنین، 5 مورد (6/8 درصد) دارای هر دو ژن و 18 نمونه (3/31 درصد) فاقد هر دو ژن بودند.
80 درصد از ایزوله های Acinetobacter جدا شده، به آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی مقاومت نشان دادند. با توجه به میزان بالای مقاومت آنتی بیوتیکی نسبت به این دسته آنتی بیوتیک و اکثر آنتی بیوتیک های بررسی شده در این مطالعه، دقت در استفاده از آنتی بیوتیکی مانند پلی میکسین B برای درمان عفونت های ناشی از این پاتوژن ضرورری به نظر می رسد.