ارزیابی اثرات بهداشتی مواجهه با ارتعاش تمام بدن مسافرین نشسته و ایستاده در مترو تهران

مترو یکی از رایج ترین وسایل حمل و نقل عمومی در سراسر دنیاست. دامنه بالای ارتعاش منتقل شده به بدن مسافرین در اکثر وسایل نقلیه ممکن است سبب بروز بیماری و عوارض و اثرات بهداشتی متعددی در انسان و به ویژه سبب بروز کمر درد گردد. در این مطالعه عوارض بهداشتی احتمالی ناشی از مواجهه مسافرین مترو تهران با استفاده از روش استاندارد ایزو 2631-1 و با دستگاه ارتعاش سنج سه محوره اس وی ای ان 958 هنگام فعالیت معمول روزمره خطوط مختلف مترو بررسی می شود. میانگین مقادیر ریشه میانگین مربعات شتاب در سه محور مختصات y، x و z به ترتیب 0/57، 0/5 و 0/4 متر بر مجذور ثانیه در وضعیت نشسته و 0/64، 0/48 و 0/39 متر بر مجذور ثانیه در وضعیت ایستاده محاسبه شد. در حالت نشسته محور غالب در 7 مورد از 11 قطار مورد بررسی محور z بود. مقادیر ریشه میانگین مربعات شتاب در وضعیت نشسته مسافرین برابر با 1/1 متر بر مجذور ثانیه و در مسافرین ایستاده برابر با 0/91 متر بر مجذور ثانیه و مقدار دوز ارتعاش میانگین در وضعیت نشسته و ایستاده عموما در محدوده ناحیه راهنمای احتیاط بهداشتی، اچ جی سی زی، و به ترتیب برابر با 6/72 و 6/48 متر بر توان 1/75 ثانیه در زمان اندازه گیری به دست آمد. عمدتا میانگین مواجهات محاسبه شده براساس معادله 2.B استاندارد ایزو 2631 که حدود محتاطانه تری را در مدت زمان های مواجهه کوتاه تر تعیین می کند، در مدت زمان 30 دقیقه در محدوده پایین تر از حد پایین ناحیه راهنمای احتیاط بهداشتی و در مدت زمان 150 دقیقه در محدوده ناحیه راهنمای احتیاط بهداشتی قرار داشتند. لذا خطر بهداشتی ناشی از مواجهه محتمل است. این میزان مواجهه در افرادی که به واسطه شغل شان نیز در معرض ارتعاش تمام بدن قرار دارند، بسیار حائز اهمیت خواهد بود.