افزایش سهم آسیا؛ کاهش سهم اروپا و آمریکا

چکیده: دهه 1960 میلادی، شروع حمل و نقل کانتینری به شکل رایج فعلی بود و از آن تاریخ به بعد، در کشورهای مختلف جهان برای توسعه بنادر کانتینری وامکان پهلوگیری کشتی های بزرگ کانتینربر سرمایه گذاری های فراوان شده است. تغییرحمل و نقل کالا با شروع پدیده پکانتینر یزاسیون پ کاتالیزوری درصنعت حمل و نقل دریایی بود که پس از پنج دهه، هنوز در نواحی مختلف جهان تاثیرگذار است. جهانی شدن این پدیده به دلایل مختلف از جمله سهولت بارگیری وکاهش زمان ارسال کالا بود که پس از رشد، آن هنگام که در مرحله بلوغ خود رسید، فن آوری های جانبی را به دنبال داشت. کانتینری کردن حمل و نقل دریایی، انقلابی در صنعت حمل و نقل و بالاخره تجارت جهانی بود که تبعات آن راهنوز تا دو دهه دیگر می توان مشاهده نمود. بیش از 5 دهه است که کشورهای صنعتی درصدد بهینه ساختن امکانات و تجهیزات سرویس دهی به خطوط کانتینری هستند; در حالی که کشورهای درحال توسعه تنها در دو دهه اخیربوده است که ساخت و توسعه اسکله ها و بنادر کانتینری را دربرنامه توسعه صنعتی خودگنجانده اند و طبیعی است آنان که عملکرد بهتری داشته اند، در جذب سرمایه گذاران خارجی و تحویل اسکله ها به خطوط کشتیرانی موفق تر بوده اند.