بررسی مقایسه ای خصوصیات بالینی صرع در دو گروه سنی 60-20 سال و بالاتر از 60 سال مراجعه کننده به کلینیک های صرع شهر اصفهان در سال 1393

طبق بررسی های انجام شده، مطالعات جامعی در زمینه ی بررسی ویژگی های صرع سالمندان در کشور و استان اصفهان وجود نداشت و نیاز فراوانی به اطلاعات مستند در این زمینه احساس می شد. از این رو، مطالعه ی حاضر با هدف بررسی تفاوت های خصوصیات بالینی صرع در دو گروه سنی 60-20 و بالای 60 سال انجام شد.
مطالعه ی حاضر یک مطالعه ی مقطعی وگذشته نگر بود که از ابتدا تا انتهای سال 1393 انجام گردید. بیماران با تشخیص قطعی صرع، سن بالاتر از 20 سال و دارا بودن پرونده ی پزشکی در کلینیک های درمان صرع سطح شهر اصفهان وارد مطالعه شدند و بیماران با نقص پرونده حذف شدند. اطلاعات دموگرافیک، پاراکلینیک و خصوصیات حملات از پرونده ها استخراج و در دو گروه سنی مقایسه گردید.
مجموع 200 بیمار در ابتدا وارد مطالعه شدند که 23 نفر از آن ها به دلیل نقص پرونده حذف شدند. از این میان، 120 نفر (8/67 درصد)، سن زیر 60 سال داشتند و 81 نفر (8/45 درصد) مرد بودند. بیشترین نوع حمله در گروه جوان تر، تونیک- کلونیک منتشر (0/35 درصد) و در گروه سالمند، حملات ترکیبی (8/29 درصد) بود. توزیع فراوانی یافته های غیر طبیعی Magnetic resounance imaging (MRI) و Computed tomography scan (CT scan) (001/0 > P) و آزمایش های بالینی (009/0 = P) در گروه سالمندان (به ترتیب 7/66، 6/59 و 8/22 درصد) بیشتر از گروه جوان تر (به ترتیب 0/37، 9/30 و 5/8 درصد) بود. وجود سابقه ی خانوادگی تشنج، در گروه جوان تر (7/51 درصد) بیشتر از گروه سالمندان (8/29 درصد) بود (006/0 = P).
در سالمندان، حملات پیچیده ی جزیی و حملات ترکیبی و در جمعیت جوان تر، حملات منتشر شایع تر می باشند. یافته های غیر طبیعی CT scan و MRI مغزی، در گروه سالمندان و سابقه ی فامیلی مثبت در گروه جوان تر، شایع تر می باشد.