تاثیر تیمارهای کودی پتاسیم و روی بر جذب عناصر پتاسیم، کلسیم، منیزیم، روی و نسبت K+/ Na+ و برخی پاسخ های فیزیولوژیک دو رقم کلزا در شرایط تنش شوری

شوری با تجمع بعضی یون های مضر در گیاه، سبب بروز اثرهای فیزیولوژیک منفی در رشد می شود. به منظور بررسی تاثیر پتاسیم، کلسیم، منیزیم و روی بر خصوصیات مورفو-فیزیولوژیکی دو رقم کلزا در شرایط تنش شوری، آزمایشی در سال 1393 به صورت فاکتوریل در قالب طرح کرت های کامل تصادفی با دو عامل (عامل رقم و کود) و 4 تکرار در محل گلخانه پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، واقع در کرج انجام یافت. عامل کودی در 4 سطح با در نظر گرفتن حدود بحرانی عناصر غذایی پتاسیم و روی در خاک بود که شامل 500 میلی گرم پتاسیم بر کیلوگرم خاک (دو برابر مقدار بهینه پتاسیم OP)، 4/2 میلی گرم روی بر کیلوگرم خاک (دو برابر مقدار بهینه روی OZ)، 500 میلی گرم پتاسیم و 4/2 میلی گرم روی بر کیلوگرم خاک (دو برابر مقدار بهینه پتاسیم و روی OZP) و شاهد (حالت بهینه عناصر غذایی O) می باشد و عامل رقم شامل دو رقم لیکورد و ساری گل بود. نتایج نشان داد در شرایط تنش شوری، کاربرد تیمار OP باعث شد، وزن خشک ریشه و بخش هوایی در رقم ساری گل به میزان 21 و 01/26 درصد نسبت به رقم لیکورد بیشتر افزایش یابد. در تیمار OP، غلظت کلسیم در بخش هوایی در رقم ساری گل 66/23 درصد بیشتر از رقم لیکورد بود. غلظت منیزیم در ریشه ساری گل 32/20 درصد کمتر از ریشه لیکورد بود همچنین رقم ساری گل به جز در تیمار LOP، حداقل 38/5 درصد روی بیشتری نسبت به سایر تیمارها داشت. در تیمار OP، نسبت K+/Na+ در بخش هوایی رقم ساری گل بیشتر از ریشه آن بود. از آنجایی که گیاهان در شرایط تنش شوری یون هایی مثل سدیم را به بخش های هوایی انتقال می دهند که برای پایش این پدیده از نسبت پتاسیم به سدیم استفاده می شود، ولی این پدیده در رقم ساری گل بر عکس بوده و این امر نشان دهنده مکانیسم مستثنی رقم ساری گل برای مقابله با تنش شوری است در حالی که رقم لیکورد فاقد این توانایی بود.