ارزیابی کارایی شاخص های اصلاح شده اراضی در تعیین پتانسیل تولید ذرت دانه ای به روش فائو

برای شناخت محدودیت های محیطی تولید و برنامه ریزی صحیح کشت، ارزیابی تناسب اراضی و تخمین پتانسیل امری ضروری است. یکی از پرکاربردترین روش ها در ارزیابی تناسب اراضی و محاسبه پتانسیل تولید روش فائو است. این تحقیق به منظور مقایسه شاخص های اصلاح نشده و اصلاح شده اراضی برای تعیین پتانسیل تولید ذرت دانه ای انجام گردید. جهت نیل به اهداف، داده های مزرعه ای و آزمایشگاهی از 16 واحد اراضی اخذ گردید، سپس بر اساس مدل AEZ ابتدا تولید پتانسیل یا پتانسیل حرارتی- تابشی تولید برآورد و سپس شاخص خاک به روش های استوری و ریشه دوم که موید اثر مشخصات محدود کننده آن در کاهش تولید می باشد، محاسبه گردید. نهایتا پتانسیل تولید اراضی به روش فائو از ضرب شاخص های خاک در تولید پتانسیل حاصل گردید. نتایج نشان داد که در روش های پارامتریک (فرمول استوری و ریشه دوم) شاخص های اصلاح نشده اراضی نسبتا پایین تر از حد قابل انتظار بود. برای رفع این مشکل شاخص های اراضی اصلاح گردید که نتایج باعث بهبود
کلاس های تناسب اراضی گردید. ضرایب تشخیص روابط رگرسیونی بین پتانسیل تولید اراضی و عملکرد مشاهده شده، به ترتیب 79/0، 84/0، 86/0 و 9/0 برای مدل های استوری اصلاح نشده، ریشه دوم اصلاح نشده، استوری اصلاح شده و ریشه دوم اصلاح شده می باشد. با توجه به نتایج فوق می توان نتیجه گیری کرد که مدل ارائه شده به روش ریشه دوم اصلاح شده با توجه به ضریب تشخیص بالاتر و خطای پایین تر نسبت به سایر روش ها، عملکرد مشاهده شده را بهتر پیش بینی می کند.