طبقه بندی کیفی آب رودخانه زارمرود (ساری- مازندران) با استفاده از شاخص زیستی هیلسنهوف

شاخص های زیستی یکی از روش های جدید ارزیابی کیفیت آب هستند. در میان شاخص های زیستی مختلف، پاسخ ماکروبنتوزها به آلودگی آلی برای طبقه بندی کیفی آب، قابل اطمینان تر می باشد؛ زیرا این موجودات از نظر مقاومت در برابر آلودگی با یکدیگر متفاوت هستند. هدف از انجام مطالعه حاضر، تعیین میزان آلودگی آلی رودخانه زارمرود (ساری- مازندران) ، با استفاده از شاخص زیستی هیلسنهوف بوده است و هم چنین از شاخص زیستی BMWP/ASPT نیز استفاده گردید. در این راستا، برخی از پارامترهای فیزیکی و شیمیایی (pH، DO، TDS، TSS، EC و دما) اثر گذار بر کیفیت آب نیز، مورد اندازه گیری قرار گرفتند. نمونه برداری طی 2 دوره در فصول سرد (زمستان 1390) و گرم (تابستان 1391) ، در 6 ایستگاه انجام پذیرفت. در این مطالعه 4 شاخه، 6 رده، 12 راسته و 27 خانواده از ماکروبنتوزها شناسایی شدند. در طول فصل سرد، خانواده Tubificidae و در طول فصل گرم، خانواده Baetidae بالاترین میزان تراکم ماکروبنتوزها را دارا بودند. در طول دوره نمونه برداری، ایستگاه 1 که در بالادست رودخانه واقع شده بود، کیفیت آب بهتری داشت اما ایستگاه 4، که در محدوده خروجی فاضلاب کارگاه پرورش ماهی قرار گرفته بود، کیفیت آب آن پایین بود. میانگین شاخص زیستی رودخانه مزبور، (SD) 87/0 ± 77/5 به دست آمد که نشان می دهد کیفیت آب رودخانه زارمرود، نسبتا ضعیف است.