سرمایه فرهنگی و مدارای اجتماعی (آزمون مدل میمیک)

ما در جامعه ای زندگی می ‏کنیم که اعضای آن دارای اندیشه ها و رفتارهای متفاوت هستند و متناسب با هر موقعیت اجتماعی یک واکنش ویژه ای را بروز می‏دهند. یکی از اصولی که در بهبود و رشد روابط انسان با دیگران، تاثیر شگرفی دارد، مدارا و تحمل دیگران است. تحقیق حاضر با استفاده از نظریه ی منش و میدان بوردیو به دنبال بررسی تاثیر سرمایه ی فرهنگی بر ارتباطات بین فردی با تاکید بر مدارای اجتماعی و به طور خاص مدارای رفتاری می‏ باشد جامعه ی آماری این پژوهش کلیه ی جوانان 35-18 سال شهر ساری (176996 نفر) بوده که با استفاده از فرمول کوکران، 400 نفر از آنها به‏ عنوان حجم نمونه‏ ی تحقیق انتخاب شده‏ اند؛ همچنین داده های مورد نیاز تحقیق از طریق ابزار پرسشنامه به روش میدانی گردآوری شده است. تحلیل داده نیز به وسیله‏ ی نرم افزارهای SPSSو Amos انجام گردیده است. نتایج تحقیق نشان داد که بین سرمایه ی فرهنگی و ابعاد آن با مدارای اجتماعی (رفتاری) رابطه و تاثیر معناداری وجود دارد؛ همچنین نتایج بیانگر آن است که رابطه ی بین ابعاد سرمایه ی فرهنگی و مدارای رفتاری معنی ‏دار و مثبت می‏ باشد. نتایج مدل ساختاری نشان می‏ دهد که ابعاد سرمایه‏ ی فرهنگی 28 درصد از تغییرات مدارای اجتماعی را تبیین کرده است.