بررسی مفعول نمایی افتراقی در زبان فارسی با تکیه بر تاثیرپذیری

زبان ها با توجه به نشانه ای که برای مفعول به کار می برند با یکدیگر تفاوت های زیادی دارند. ممکن است در زبانی مفعول نشاندار نشود، اما در زبانی دیگر تمام مفعول ها نشانه ای خاص بگیرند. در برخی زبان ها برای برخی مفعول ها نشانه ای خاص وجود دارد، حال آنکه این امکان برای پاره ای مفعول ها وجود ندارد. تفاوت دیگر این است که ممکن است مفعول ها با نشانه متفاوتی ظاهر شوند. زبان شناسان تفاوت عمده بین مفعول ها در زبان های مختلف را در قالب مفعول نمایی افتراقی بررسی کرده و عمدتا ویژگی های مفعول از جمله جانداری و ارجاعی بودن آن را در این زمینه دخیل می دانند. بیشتر مطالعاتی که در زبان فارسی انجام شده نیز به ویژگی های مفعول به عنوان عامل اصلی در حضور این پدیده اشاره دارند. این مقاله تاثیرپذیری مفعول را به عنوان عامل زیربنایی در نشان داری متفاوت مفعول معرفی کرده و سایر ویژگی ها را در واقع مرتبط و هم بسته با مشخصه تاثیرپذیری در نظر می گیرد.