آسیب شناسی بافتی غلظت های مختلف ترکیب نفتی پایرن (pyrene)در برخی اندام های حیاتی ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در شرایط آزمایشگاهی

تاثیر ترکیب نفتی پایرن بر اندام های آبشش، کلیه و کبد ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) با قرار دادن 30 عدد ماهی (10± 140 گرم) در غلظت های تحت کشنده 10، 50 و 100 میکروگرم در لیتر در یک دوره 35 روزه بررسی شد. از بافت های آبشش، کلیه و کبد ماهی ها نمونه برداری و در محلول بوئن تثبیت شدند. سپس نمونه ها مطابق روش استاندارد بافت شناسی آبگیری، شفاف سازی و پارافینه شده و با استفاده از میکروتوم از آنها مقاطع میکروسکوپی تهیه و با استفاده از میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفتند. آسیب های بافتی عمده در آبشش شامل، پرخونی، هایپرپلازی، S شکل شدن، چماقی شدن تیغه ها و در غلظت های 50 و 100 μg/l، هم جوشی و نکروز تیغه های آبششی مشاهده گردید. در بافت کبد واکوئولاسیون سلول های کبدی، پرخونی سینوزوئید ها، حضور ماکروفاژهای حاوی هموسیدرین و در غلظت های 50 و 100 μg/l سلول های کبدی حاوی هسته های پیکنوزه، کاریولیز شده و نکروزه مشاهده شدند. در بافت کلیه در غلظت10 μg/l، کست های ادراری، پرخونی، دژنره شدن توبول ها و در غلظت های 50 و 100 μg/l ماکروفاژهای حاوی هموسیدرین، دژنره شدن توبول ها با شدت بیشتر و نکروز در بخش های مختلف مشاهده گردید. نتایج بیانگر آثار منفی پایرن بر هوموستازی، سلامت ماهی و فعالیت اندام های حیاتی به واسطه تغییرات بافت شناسی می باشد که در بلند مدت و غلظت های بیشتر اثرهای شدیدتری را به وجود می آورد.