تثبیت خاک نامرغوب ساحلی با استفاده از سیمان و الیاف نخل خرما برای بستر روسازی ها

تثبیت خاک روشی متداول است که توسط مهندسین به منظور ارتقاء خصوصیات خاک با استفاده از انواع مواد تثبیت کننده مورد اجرا قرار می گیرد. علاوه بر کاربرد مواد تثبیتی متعارف نظیر سیمان و آهک، استفاده از الیاف طبیعی از دیرباز به عنوان روشی موثر در بهبود خواص فیزیکی خاک بکار گرفته شده است. در این تحقیق به بررسی اثر استفاده توامان استفاده از الیاف درخت خرما و سیمان در خاک نامرغوب ساحلی جزیره قشم پرداخته شده است. سیمان به عنوان ماده اصلی تثبیت کننده و الیاف درخت خرما به عنوان بهبود دهنده خصوصیات مقاومت کششی خاک بکار گرفته شده است. الیاف نخل بافتی رشته ای داشته که در مناطق جنوبی کشور فراوان بوده و پارامترهایی از جمله دوام، وزن مخصوص کم، ظرفیت کششی و مقاومت نسبی بالا در مقابل زوال دارد. نمونه های آزمایشگاهی از مخلوط خاک ساحلی حاوی درصدهای مختلف الیاف (5/0 و 1 درصد) و مقدار معینی سیمان تهیه و تحت آزمایش تراکم قرار گرفت. آزمایش های مقاومت کششی غیرمستقیم(ITS)، مقاومت فشاری محصورنشده(UCS) روی دو سری از این نمونه ها با دوره های زمانی عمل آوری 7 و 28 روزه انجام شدند. همچنین آزمایش نسبت باربری کالیفرنیا (CBR) روی نمونه های عمل آوری شده 7 و 28 روزه و در شرایط رطوبت بهینه و اشباع انجام و با نتایج دو آزمایش فوق مورد مقایسه قرار گرفت. افزودن الیاف، با توجه به ثابت بودن درصد سیمان، موجب کاهش حداکثر چگالی خشک خاک و همچنین افزایش رطوبت بهینه تراکم شد. نمونه تثبیت شده حاوی 5/0% الیاف، بیشترین مقاومت فشاری را با اختلاف کم نسبت به سایر نمونه ها داشت. نتایج آزمایش ITS نشان دهنده افزایش بیش از 48 درصدی مقاومت کششی نمونه های حاوی 5/0% الیاف با عمل آوری 28 روزه است. همچنین بکارگیری مقادیر 5/0 و 1 درصد الیاف در خاک، موجب ارتقاء مقادیر CBR به میزان قابل توجهی هم در نمونه های اشباع و هم در نمونه های با رطوبت بهینه شد.