رابطه پایگاه اقتصادی - اجتماعی با استفاده از دوچرخه در سفرهای کوتاه درون شهری در اصفهان

استفاده فزاینده از اتومبیل در شهرهای بزرگ باعث بروز ترافیک های سنگین شده است. یک رویکرد موثر در تسکین ترافیک های شهری، استفاده از دوچرخه است؛ اما فرهنگ استفاده از آن در ایران گسترش نیافته است. با توجه به اینکه پایگاه اقتصادی - اجتم اعی بر رفتارهای مختلف تاثیرگذار است، پژوهش حاضر تلاش کرده است تا رابطه پایگاه اقتصادی - اجتماعی را با استفاده از دوچرخه در سفرهای کوتاه درون شهری بررسی کند.
روش تحقیق، پیمایشی است. جامعه آماری، شهروندان مرد اصفهانی هستند که 400 نفر به عنوان نمونه آماری و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار تحقیق، پرسشنامه های محقق ساخته هستند که با استفاده از قضاوت داوران متخصص، تعیین اعتبار شده و به منظور تعیین پایایی آن ها از روش بازآزمون استفاده گردید.
بر اساس یافته های توصیفی، در دو ماه اخیر 62 درصد پاسخگویان به نوع ی از دوچرخه استفاده کرده اند که با توجه به موقعیت های مورداستفاده، بسیار قابل توجه است . بر اساس یافته ها ی تحلیلی، با افزایش تحصیلات، احتمال استفاده از دوچرخه کاهش یافته ، اما با افزایش ثروت، احتمال استف اده از دوچرخه افزایش یافته است.
پیشنهادها: اگرچه رابطه مثبت ثروت و استفاده از دوچرخه با توجه به تاثیر نمادهای منزلتی طبقات بالا بر طبقات پایین تر، برای مدیران شهری یک فرصت مناسب گسترش دوچرخه سواری است؛ اما با توجه به رابطه منفی تحصیلات و استفاده از دوچرخه، پیشنهاد م ی شود که مدیران شهری با ایجاد معابر امن دوچرخه سواری، زمینه های استفاده این قشر را فراهم آورند.