نقش خود نظم دهی و مولفه های آن بر توانایی آینده پژوهی و ماندگاری تحصیلی سوادآموزان بزرگسال مقطع متوسطه ارومیه

پژوهش حاضر در پی بررسی نقش خود نظم دهی و مولفه های آن بر توانایی آینده پژوهی و ماندگاری تحصیلی سوادآموزان بزرگسال مقطع متوسطه ارومیه است. این پژوهش، توصیفی- همبستگی، به لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ جمع آوری داده ها، میدانی است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان بزرگسال شاغل به تحصیل در مدارس بزرگسال شهر ارومیه در سال تحصیلی 95-1394 بودند (5102 نفر). حجم نمونه با جدول کرجسی و مورگان 357 نفر و به روش تصادفی طبقه ای بر حسب جنسیت انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات؛ پرسشنامه های؛ خودنظم دهی و مولفه های آن (اونیل و هانگ، 2001)، آینده پژوهی (پارسا، کشاورزی و دهقانی، 1390) و ماندگاری تحصیلی (تلو، 2008) استفاده شدند. نتایج نشان داد که بین خودنظم دهی و مولفه های آن با توانایی آینده پژوهی و ماندگاری تحصیلی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. خودنظم دهی 7/41 درصد روی توانایی آینده پژوهی و 3/25 درصد روی ماندگاری تحصیلی در سوادآموزان بزرگسال مقطع متوسطه ارومیه نقش دارد. بین توانایی آینده پژوهی، ماندگاری تحصیلی و خود نظم دهی (برنامه ریزی، خودارزیابی و تلاش) به لحاظ جنسیت بین متعلمان بزرگسالان تفاوت وجود دارد و پسران از دختران میانگین بالاتری داشتند، ولی مولفه خودکارآمدی به لحاظ جنسیت بین متعلمان بزرگسالان مقطع متوسطه شهر ارومیه هیچ تفاوتی نداشت. با توجه به نتایج حاصله، می توان از خودنظم دهی و مولفه های آن در راستای تقویت و توسعه توانایی آینده پژوهی و بالا بردن میزان ماندگاری متعلمان بزرگسال در عرصه تحصیلی استفاده کرد.