مقایسه روش های کشت، فرآوری و بهبود روش های تمایزی سلول های بنیادی به کاردیومیوسیت

در حال حاضر اولین عامل مرگ و میر در جهان بیماری های قلبی عروقی است که سالانه جان میلیون ها نفر را در جهان می گیرد. سلول های قلبی سلول های تمایز یافته هستند و توانایی تکثیر و ترمیم قلب آسیب دیده را ندارند. روش های مختلفی برای بهبود وضعیت بیماران قلبی وجود دارد. یکی از روش های جدید ترمیم و باز ساخت عضله قلب با استفاده از سلول های بنیادی است. برای این کار از منابع سلولی مختلفی استفاده می شود.
روش جست و جو: مطالعه حاضر یک مطالعه مروری است که اطلاعات آن از پایگاه های اطلاعاتیPub Med، Google scholar، SID و Science direct در بازه زمانی 2000 تا 2015 به دست آمده است. داده ها با استفاده از کلمات کلیدی سلول های بنیادی، مسیر wnt، کاردیومیوسیت، انفارکتوس قلبی و سلول درمانی جستجو شده است.
نتایج و برای پیوند سلولی در عضله قلب سلول های مختلفی ازجمله سلول های جنینی، سلول های سوماتیکی و سلول های چند ظرفیتی القایی به کار می روند که تفاوت هایی از نظر ایمنی، تومورزایی، بیان ژن ها، روش های مورد استفاده و... دارند. برای تمایز سلول های بنیادی به کاردیومیوسیت از روش های مختلفی مانند همکشتی، استفاده از القاگرهای شیمیایی، تنظیم مسیرهای کنترل رشد و تمایز مانند wnt و... استفاده می شود. با توجه به منبع سلولی و روش کشت مورد استفاده، تمایز سلول های مختلف به کاردیومیوسیت کارایی و اثر بخشی متفاوتی را نشان می دهد. در این مقاله نگاهی اجمالی به روش های فرآوری، کشت و تمایز سلول ها به کاردیومیوسیت شده است.
سلول های مزانشیمی مشتق از غشای آمنیوتیک، سلول های امن و بی خطری برای کلینیک به حساب می آیند که موجب بهبود عملکرد قلب انفارکته می شوند. برای افزایش درصد تمایز سلول های بنیادی به کاردیومیوسیت تنظیم مسیرهای رشد و تمایز مانند wnt روش مناسبی است و موجب ایجاد 98 درصد کاردیومیوسیت می شود.