تعیین روابط علی-معلولی مولفه های اشتراک دانش مبتنی بر نقشه شناختی در نیروی انتظامی استان گیلان

افزایش روند جهانی شدن، تحولات فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی اعم از گسترش جوامع شبکه ای، رسانه های جدید و نوآوری های آموزشی، ضرورت بازبینی شیوه های مدیریت اطلاعات و دانش بیش از پیش احساس می شود. . مدیریت دانش، دامنه ای وسیع از موضوعات را در بر می گیرد که تسهیم دانش به عنوان یکی از حوزه های عمده و اصلی تمرکز بر مدیریت دانش شناخته می شود. هدف از پژوهش حاضر شناسایی مهم ترین مولفه های اشتراک دانش در نیروهای پلیس مبتنی بر نقشه شناختی است. مدیریت دانش با ساده سازی و اصلاح فرآیند مشارکت، توزیع، ابداع یا آفرینش، گردآوری و درک دانش می تواند به تصمیمات نوآورانه در سازمان پلیس کمک کند و آن را به یک سازمان دانش محور، نوآور و به روز تبدیل نماید. ایجاد مزیتهای راهبردی در سازمان های انتظامی بیش از هر چیز مرهون بهره گیری موثر از منابع دانشی و پیاده سازی نطام بالنده مدیریت دانش می باشد تحقیق حاضر درنظر دارد. در این راستا ابتدا با مرور ادبیات تحقیق مجموعه ای از عوامل کلیدی موفقیت و مولفه های مربوط اشتراک دانش شناسایی گردید و سپس در یک اقدام پیمایشی و با بهره گیری از تکنیک آماری هر یک از عوامل کلیدی موفقیت به آزمون گذارده شد. تا با امتیازدهی بر اساس طیف لیکرت مهم ترین مولفه ها را مشخص کنند با استفاده از p-value عامل های مهم شناسایی شدند. در ادامه با بهره گیری از نظرات چند تن از اساتید خبره، نقشه استراتژی عوامل موثر بر اشتراک دانش با بهره گیری از مدلسازی ساختاری تفسیری طراحی شد از دیدگاهی فراتر، رهیافت های منتج از مبانی نظری تحقیق را می توان به عنوان چارچوب مناسب برای سنجش فرآیند اشتراک دانش در دیگر ستادهای انتظامی و نظامی مورد استفاده قرارداد.