اثربخشی آموزش برنامه مهارت های هیجانی- اجتماعی بر کنترل خشم و توانایی حل مسئله اجتماعی در نوجوانان وابسته به مواد

مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش برنامه مهارت های هیجانی- اجتماعی بر کنترل خشم و توانایی حل مسئله اجتماعی در نوجوانان وابسته به مواد در سال 1394 در تبریز انجام گردید.
روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه ی آماری پژوهش را کلیه نوجوانان وابسته به مواد کانون اصلاح و تربیت شهر تبریز تشکیل می دادند که از میان آنها 28 نفر به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش (14) و گروه کنترل (14) به صورت تصادفی ساده جایگزین شدند. به گروه آزمایش، 12 جلسه مهارت های اجتماعی- هیجانی یک ساعته ‏آموزش داده شد و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های کنترل خشم و توانایی حل مسئله اجتماعی استفاده شد. داده ها از طریق آزمون آماری کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته های این مطالعه نشان داد که آموزش مهارت های هیجانی- اجتماعی، کنترل خشم و توانایی حل مسئله سازنده را در گروه آزمایش و پس آزمون به طور معناداری افزایش و توانایی حل مسئله ناکارآمد را کاهش داده است.
با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت که آموزش مهارت های هیجانی- اجتماعی در افزایش کنترل خشم و توانایی حل مسئله سازنده و کاهش توانایی حل مسئله ناکارآمد موثر می باشد.