تحول ناشی از رویکرد تدریس مشارکتی از نوع تکنیک جیک ساو بر رشد مهارت های اجتماعی دانش آموزان در دروس زبان انگلیسی و عربی

مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تحول ناشی از رویکرد تدریس مشارکتی از نوع تکنیک جیک ساو بر رشد مهارت های اجتماعی دانش آموزان در دروس زبان انگلیسی و عربی صورت پذیرفت. مطالعه به روش شبه تجربی انجام شد. جامعه آماری، شامل کلیه دانش آموزان پسر سال سوم دوره متوسطه اول شهرستان سرپل ذهاب در سال تحصیلی 1395 بود. به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایچند مرحله ای، تعداد120 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل فهرست بررسی ارزیابی مهارت های اجتماعی کودکان ماتسون و همکاران (1983) بود.
به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از روش ها و تکنیک های آمار توصیفی و استنباطی مختلف ازجمله روش های آماری میانگین، انحراف استاندارد و تحلیل کواریانس استفاده شد.
تجزیه و تحلیل داده های حاصل در قالب آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که کاربرد تدریس مشارکتی از نوع تکنیک جیک ساو بر رشد مهارت های اجتماعی و خرده مقیاس های آن در دانش آموزان مورد مطالعه مورد تایید قرار گرفت .یافته های پژوهش نشان داد بین گروه آزمایش و کنترل در پس آزمون، تفاوت معنادار یافت شد (p=0.001). همچنین بین گروه ها در تمام خرده مقیاس های مهارت های اجتماعی تفاوت معنی دار یافت شد(p<0/05). براساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت ارائه مداخله مبتنی بر آموزش براساس تکنیک جیکساو بر افزایش میزان رشد مهارت های اجتماعی دانش آموزان موثر بوده است؛ لذا این پژوهش استفاده از آموزش، براساس تکنیک جیکساو را به منظور افزایش میزان مهارت های اجتماعی دانش آموزان پیشنهاد می کند.