مقایسه تاثیر ورزش های صبحگاهی و عصرگاهی، بر غلظت ایمونوگلوبین A،کورتیزول و پروتئین های تام بزاقی در مردان میانسال

این پژوهش به منظور مقایسه ی برنامه های ورزشی صبحگاهی و عصرگاهی بر روی تغییرات سطوح ایمنوگلوبین آ(IgA)، کورتیزول و پروتئین تام بزاقی مردان میانسال طراحی گردیده بود. بدین منظور، 12 مرد میانسال (سن 87/6±42/53 سال؛ نمایه ی توده ی بدنی 88/2±21/25 کیلوگرم در هر متر مربع) در این بررسی، مورد پژوهش قرار گرفتند. آزمودنی ها در یک جلسه برنامه ی ورزشی استقامتی به مدت 45 دقیقه، با شدت 65 درصد ضربان قلب بیشینه، در صبح (بین ساعات 7 تا 8 صبح) و عصر (بین ساعات 5 تا 6 عصر) به فاصله دو روز از هم شرکت کردند. سطوح بزاقی ایمنوگلوبین آ، کورتیزول و پروتئین تام بزاقی در صبح و عصر (پیش از ورزش و پس از ورزش) با استفاده از روش الایزا مورد سنجش قرار گرفت. پس از پایان پژوهش داده ها با استفاده از آنالیز واریانس اندازه های تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی مورد آزمون قرار گرفتند. یافته های این پژوهش نشان داد که برنامه های ورزشی صبحگاهی به صورت معناداری سطوح غلظتی کورتیزول بزاق را کاهش داده اند (03/0=P). هیچ تغییر معنادار دیگری بین دیگر ارزیابی ها مشاهده نگردید. در نتیجه، برنامه های ورزشی صبحگاهی سطوح بزاقی کورتیزول بزاق را در مردان میانسال کاهش می دهد.