ارزیابی مدیریت موجودی کالا با رویکرد رفتاری

هدف اصلی این تحقیق ارائه مدلی جامع جهت تصمیم گیری اقتصادی افراد در یک محیط آزمایشگاهی با رویکرد رفتاری می باشد. این تحقیق درصدد است به بررسی شواهد تجربی موجود پرداخته و در یک محیط آزمایشی و کنترل شده میزان گرایشات ذهنی افراد نسبت به ریسک را با توجه به زمانبندی های پرداخت اندازه گیری نموده و میزان سودآوری مدل های تعیین سطح سفارش موجودی های کالا را از منظر پذیرش یا گریز از ریسک، با رویکرد های رفتاری بررسی نماید. این پژوهش در حوزه پژوهشات اثباتی قرار می گیرد و روش تحقیق حاضر از نوع آزمایشگاهی (با استفاده از محیط کنترل شده) می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر عبارت است از دانشجویان دوره های تحصیلات تکمیلی حسابداری مشغول به تحصیل در دانشگاه های دولتی کشور در سال 1395. نتایج از این قرار است که طرح های پرداخت و ترجیحات ریسکی مدیران، در فرآیند تصمیم گیری سطح بهینه سفارشات اثرگذار است. لذا مدل پژوهش در قالب مدل های رفتاری مبتنی بر ترجیحات ریسکی سه گانه و در قالب سه طرح پرداخت (در مجموع 9 مدل رفتاری) در تحقیق ارائه گردید که با مدل کلاسیک رگرسیونی مورد مقایسه قرار گرفتند. نتیجه نهایی و آزمون مقایسه میانگین زوج نمونه ها بیانگر این است که مدل رفتاری تدوین شده در تحقیق نسبت به مدل کلاسیک حائز قدرت پیش بینی کنندگی بیشتر بوده و همچنین نتایج نهایی، گویای آن است که مدل رفتاری تدوین شده در تحقیق، منتج به هزینه فرصت کمتر و همچنین موجب افزایش سودآوری در میزان سطح سفارشات موجودی کالا می شود.