بررسی تاثیر تعادل زندگی خانوادگی-کاری بر رفاه ذهنی با توجه به نقش تعدیل کننده کناره گیری روان شناختی

احساس خشنودی کارکنان از جمله مسائل مربوط به حوزه روان شناسی صنعتی است که امروزه مدیران و محققان را به تامل واداشته است. از طرفی ایجاد تعادل در زندگی خانوادگی-کاری نیز از پارامترهای مهم و حیاتی جامعه صنعتی شده است. از این رو پژوهش حاضر به بررسی تاثیر تعادل بین زندگی خانوادگی-کاری بر رفاه ذهنی پرستاران بیمارستان های وابسته به ناجا با توجه به کناره گیری روان شناختی می پردازد. هدف کاربردی است و به دنبال پاسخ به این سوال است که آیا کناره گیری روان شناختی می تواند نقش تعدیل کنندگی داشته باشد؟ روش تحقیق توصیفی همبستگی است و داده ها با استفاده از پرسش نامه گردآوری شده است. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و نرم افزار معادلات ساختاری Warp PLS تحلیل شده است. تحلیل ها نشان داد که تعادل بین زندگی خانوادگی-کاری تاثیر مثبت و معناداری بر روی رفاه ذهنی کارکنان دارد؛ بنابراین می توان با برنامه ریزی درست کارکردهای بیمارستان و طراحی صحیح کارراهه شغلی، رفاه ذهنی کارکنان را رغم زد. اما پدیده کناره گیری روان شناختی نتوانست نقش تعدیل کننده را ایفا کند؛ بنابراین باید به الگوهای عاطفی و احساسی پرستاران بیشتر توجه شود.